Κάθε Ιανουάριο ο σταθμός Olympia του υπογείου του Λονδίνου πλημμυρίζει από εκπαιδευτικούς. Η ετήσια έκθεση εκπαιδευτικής τεχνολογίας ΒΕΤΤ συγκεντρώνει την αφρόκρεμα των εκθετών στον εγκαταλειμμένο σταθμό.

Αν και η ΒΕΤΤ αποδεδειγμένα βλάπτει τις συνήθειες ύπνου μου αφού "ουκ εά με καθεύδειν" είπα να την επισκεφτώ για άλλη μία φορά. Η έκθεση εγκαινιάστηκε από τον Γενικό Γραμματέα Εκπαίδευσης και δεξιοτήτων Ruth Kelly. Στην ομιλία του επισήμανε ότι συγκριτικές μελέτες  συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι η αποτελεσματική χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) συναρτάται με την άνοδο των δεικτών επίδοσης των μαθητών. Πρώτο αχ! Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι το 99% των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το 79% της πρωτοβάθμιας διαθέτει ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Δεύτερο αχ! Το αναλυτικό τους πρόγραμμα έχει προσαρμοστεί από το 2003 ώστε να συμπεριλάβει την αξιοποίηση των ΤΠΕ στα επιμέρους διδακτικά αντικείμενα. Τρίτο αχ! Επιπλέον έχει δημιουργηθεί ο δικτυακός τόπος Curriculum Online στον οποίο προσφέρονται σχέδια εργασίας ανά ενότητα με προτάσεις για την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Αχ και βαχ!

Ιδιαίτερα διαδεδομένη στη γηραιά φαίνεται ότι είναι η χρήση  των διαδραστικών πινάκων (interactive whiteboards).
Οι συγκεκριμένοι πίνακες μπορούν να συμπεριφερθούν ακριβώς όπως οι παραδοσιακοί με τη διαφορά ότι ότι έχει γραφτεί πάνω τους μπορεί να ψηφιοποιηθεί και να αποθηκευτεί. Συνδέονται με υπολογιστή με συσκευές DVD και βίντεο όπως ακριβώς ο βιντεοπροβολέας. Το λογισμικό που συνοδεύει τους πίνακες, τους μετατρέπει σε touch screen. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα, ακουμπώντας τον πίνακα, να ελέγχουμε οποιαδήποτε εφαρμογή υπολογιστή προβάλλεται πάνω στον πίνακα. Συγχρόνως μπορούμε να σημειώσουμε και να υπογραμμίσουμε με μαρκαδόρο πάνω στην προβαλλόμενη εικόνα και να αποθηκεύσουμε τις σημειώσεις μας για περαιτέρω χρήση (εκτύπωση , αποστολή με e-mail κλπ). Είχαμε την ευκαιρία κατά τη διάρκεια ενός σεμιναρίου να συζητήσουμε με καθηγήτρια της Χημείας η οποία αξιοποίησε τους διαδραστικούς πίνακες στο μάθημά της σε συνδυασμό με tablet PC’s. Η παρουσίαση του μαθήματος αποκτά άλλη δυναμική ενώ εντυπωσιακή είναι η αύξηση της προσοχής των μαθητών. Η επιτυχής αξιοποίηση του διαδραστικού πίνακα βελτιώνει το σχεδιασμό και το ρυθμό του μαθήματος. Ένα γεωμετρικό σχήμα, ένας χάρτης φορτώνονται με μία εντολή στον πίνακα ενώ μπορούν να μεταμορφωθούν μπροστά στα μάτια των μαθητών. Το ίδιο συμβαίνει και με σχεδιαγράμματα ιδεών, γνωσιακούς χάρτες, ιστορικούς πίνακες συγχρονιών. Οι καθηγητές μπορούν να προβάλλουν συλλογές φωτογραφιών ή βίντεο εμπλουτίζοντας τη διδασκαλία τους. Οι βιντεοδιασκέψεις και οι διασχολικές συνεργσίες διευκολύνονται καθώς και οι επαφή των μαθητών με υλικά διδασκαλίας που βρίσκονται μακριά από αυτούς είτε η πρόσβαση τους φοιτητή σε απομεμακρυσμένα εργαστήρια όπου εκτελούνται πειράματα, τα οποία παρακολουθούν εκ του μακρόθεν είτε η παρακολούθηση εξομοιώσεων (simulations). Kατά την άποψη αρκετών καθηγητών όπως αυτή εκφράστηκε σε σεμινάρια της ΒΕΤΤ ο ηλεκτρονικός πίνακας σημειώσεων (Whiteboard) αποδείχτηκε ένας πολύ καλός μηχανισμός για τη διδασκαλία μικρών έως μετρίων ομάδων μαθητών.

Για λίγο ονειρεύτηκα ότι η τάξη μου αποκτούσε έναν τέτοιο πίνακα κι άνοιγε ένα παράθυρο στον κόσμο. Αλλά προσγειώθηκα στην ελληνική πραγματικότητα. Σίγουρα ο διευθυντής θα τον κρατούσε κλειδωμένο για να μη χαλάσει ή ο πληροφορικός θα έκανε κατάληψη ως ειδικός.

Η κατάθλιψή μου όμως χτύπησε κόκκινο όταν επισκέφθηκα το περίπτερο των Εθνικών Αρχείων που εκτός από τη ψηφιοποίηση του υλικού τους έχουν αναλάβει και το σχεδιασμό project ανακαλυπτικής μάθησης.

Οι αποσκευές μου επέστρεψαν σε "ενδιαφέρουσα". Ακόμα αντιδρώ στην αποσφράγισή τους. Και συνεχίζω να απορώ: "Πότε άραγε θα καταλάβουμε πόσο σημαντικό έργο είναι η ψηφιοποίηση του πολιτιστικού μας αποθέματος;"