Ολοι διαφορετικοί, όλοι
ίδιοι
2ο Ενιαίο Λύκειο
Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ελληνικού
Ομάδα εργασίας Ουκρανίας
Όλγα Βόβκ
Ιβάν Νοράεβ
Αντρέας Σαντούλοβιτς
Βλαδιμήρ Σόρα
Το σύμβολό μας
Το σύμβολο αποτελείται από το
κεντρικό έμβλημα που πλαισιώνεται από ένα λιοντάρι που συμβολίζει την δύναμη,
ένα κοζάκο που αντιπροσωπεύει τους αγώνες της χώρας για ανεξαρτησία και ένα
στέμμα. Η κορδέλα απεικονίζει την σημαία της Ουκρανίας. Το κεντρικό έμβλημα
απεικονίζει την λέξη «ΒΟΛΙΑ» που σημαίνει ελευθερία.
Το αγαπημένο μου μέρος
Το αγαπημένο μου μέρος είναι το
Μεγάλο Πανεπιστήμιο στη πόλη μου, που λέγεται Τσερνίβτσι(1408). Το Πανεπιστήμιο
αυτό χτίστηκε όταν η πόλη άνηκε στην Αυστρο-Ουγγρική Αυτοκρατορία. To
πανεπιστήμιο αυτό στην αρχή ήταν διαμονή των Αυστριακών μοναχών, και μόνο σε
μερικές δεκαετίες έγινε επίσημα πανεπιστήμιο.
Υποθέτω πως όταν μιλάμε για παλιά πανεπιστήμια, φαντάζεστε ένα σκοτεινό κτίριο,
χωρίς ίχνη ζωής. Δεν αληθεύει αυτό. Φανταστείτε ένα κτίριο, που περπατώντας
ακούς τα κρυφά βήματα των προγόνων σου, που κοιτάζοντας παλιές ζωγραφιές στους
τοίχους μεταφέρεσαι στο κόσμο αινιγμάτων και ομορφιάς.
Στις
αίθουσες νιώθεις εκείνη την ένταση του περιβάλλοντος, που απορρόφησε τις ομιλίες
των φαντασμάτων, που κουβεντιάζουν κάτω από το φως του φεγγαριού. Πράγματι ,
μπαίνοντας στις αίθουσες του πανεπιστημίου σε αγγίζει η αίσθηση θαυμασμού και
γαλήνης.
Και που να δείτε τον κήπο! Οι αιωνόβιες οξιές σε κοιτάζουν περήφανα, τα πλατάνια
που έχουν απλώσει τα κλαδιά τους προς τα ουράνια, σου αφήνουν την αίσθηση μιας
αγνώριστης δύναμης, που δημιούργησε αυτούς τους τεράστιους φύλακες της ηρεμίας.
Σήμερα στο πανεπιστήμιο έρχονται πολλοί τουρίστες να δουν το υπέροχο
αρχιτεκτονικό σχέδιό του, να θαυμάσουν το μεγαλείο του, να μεταφερθούν στο κόσμο
ατέλειωτης γαλήνης.
Ο τόπος μου έχει την ιστορία
του
Η ιστορία της χώρας αρχίζει το
840 με την ίδρυση του Κίεβου που είναι η σημερινή πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Στα
τέλη του 10ου αιώνα το Κίεβο προσχώρησε στο Χριστιανισμό. Το νέο κράτος έπρεπε
να αντιμετωπίσει τις εισβολές των Πετσενέγγων και αργότερα (αρχές του 13ου
αιώνα) να πολεμήσει τους Σελτζούκους Τούρκους που προσπαθούσαν να το κατακτήσουν
μια και το κράτος την περίοδο αυτή (11ος-14ος αιώνας) ήταν φεουδαρχικά
οργανωμένο και συνεπώς διαμελισμένο.
Το 14ο-17ο αιώνα στα ουκρανικά εδάφη κυριαρχούν οι Λιθουανοί και Πολωνοί
φεουδάρχες. Το μέσο του 17ου αιώνα είναι περίοδος παρακμής για την πολιτεία των
Κοζάκων οι οποίοι πολεμούσαν για την απελευθέρωση του ουκρανικού λαού από
τους ξένους φεουδάρχες.
Το 18ο-αρχή του 20ου η Ουκρανία δεν ήταν ενωμένη, τα εδάφη της αποτελούσαν μέρη
της Αυστρο-ουγγρικής και της Ρωσικής αυτοκρατορίας. Η Αικατερίνη Α, η
αυτοκράτειρα της Ρωσίας, μόλις ανέβηκε στον θρόνο (1725) αποφάσισε για την
οριστική διάλυση των Κοζάκων, για να μην αποτελούν απειλή για την Ρωσία. Μετά τη
Ρώσικη επανάσταση και την ανατροπή του τσαρισμού στις 22 Ιανουαρίου 1918
η Ουκρανία ανακήρυσσε την ανεξαρτησία της . Το 1920 η χώρα μπαίνει στη Σοβιετική
Ένωση. 16 Ιουλίου1990 ψηφίστηκε η διακήρυξη περί κρατικής κυριαρχίας της
Ουκρανίας.24 Αυγούστου 1991 ψηφίστηκε έγγραφο ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της
Ουκρανίας. Και τελικά, στις 20 Ιουνίου του 1996 ανακηρύχθηκε το Σύνταγμα της
ανεξάρτητης Ουκρανίας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Ουκρανία ακολουθεί ειρηνική πολιτική και ένας από τους κυριότερους πολιτικούς
στόχους της είναι να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού βρίσκεται στο
κέντρο της Ευρώπης. Η Ουκρανία ήδη έχει κάνει μερικά βήματα προς αυτή την
κατεύθυνση καταργώντας τη θανατική εκτέλεση, παραιτούμενη από το πυρηνικό
οπλοστάσιο της και βελτιώνοντας την οικονομία της.
Ενα καλλιτεχνικό έργο
«Κοζάκοι του Ζαπορίζια της
Ουκρανίας γράφουν απάντηση στον Τούρκο Σουλτάνο»
Ελαιογραφία του Ηλία Ριέπιν (1878-1891).
Το γράμμα γράφτηκε στα 1660 ως απάντηση στο Σουλτάνο Μωάμεθ Δ΄ της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας.
Οι καθηγητές που συνεργάστηκαν για το
project είναι: Λίλιαν Λουκά, Καλλιόπη Κουτσόπετρα,
Διονύσης Μάινας, Ελένη Τζαβέλα-Φίσερ
<-----
Αρχική
|