Αρχική

 Oπως στέκεται ο σκοπός, ο οποίος τεντώνοντας το βλέμμα του, καταφέρνει να διακρίνει κάπως ένα από τα μικρά αυτά ψαράδικα στη θάλασσα, ένα ακάτιο με έναν μόνο ψαρά μέσα, απομονωμένο, παγιδευμένο στα κύματα, τόσο και άλλο τόσο ακόμα οφείλει να αποστασιοποιηθεί κανείς από τα αισθητά πράγματα, και να συναγελάζεται μόνος του και μόνο με το Θεό, εκεί όπου δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος ούτε κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα, ούτε κάποιο σώμα μεγάλο ή μικρό, αλλά μια ανείπωτη και αληθινά απερίγραπτη θαυμαστή μοναχικότητα, εκεί, είναι το καταφύγιο, η μονιά και η γιορτή του καλού, και το ίδιο εν ειρήνη, γεμάτο καλοσύνη, ήρεμο κυρίαρχο, το κομψό στέμμα του Όντος (Νουμήνιος)

Η αναζήτηση της επανένωσης της ψυχής με το Ένα  απαιτεί την κατάργηση του χώρου του χρόνου και του σώματος, σε μια ανυπαρξία ακόμη βαθύτερη από τη μοναχικότητα που αναφέρει ο Νουμήνιος. Ο Πλωτίνος ισχυριζόταν πως είχε βιώσει ο ίδιος τη μυστικιστική αυτή ένωση και ότι δεν είχε καθόλου να κάνει με τη "μαγεία" πέρα από την αληθινή μαγεία που είναι το σύνολο της αγάπης και του μίσους του Σύμπαντος.

<----- Αρχική

Επιστροφή στο Ημερολόγιο Γραφείο Αρχείο Ημερολόγιο Χειρόγραφα Βιογραφικά Σημειώσεις Οδηγίες χρήσης