|
Χάσαμε τη θεία στοπ
Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ
Κεραυνός εξ ουρανού, ουράνιο εμπλουτισμένο, έπεσε στο κεφάλι μας, με την αρχή της χρονιάς. Ο λόγος για την πανικόβλητη, συνάμα όμως και αντιστασιακή, Διακήρυξη σαράντα αθανάτων της σεπτής Ακαδημίας μας. Στόχος της: να σωθεί από έσχατο κίνδυνο η προγονική μας αλφαβήτα όπως και να το κάνουμε, φοινικικής καταγωγής· που κάποιοι ανεγκέφαλοι ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι επιχειρούν να μας την ανταλλάξουν με το λατινικό αλφάβητο όπως και να το κάνουμε, ευβοϊκής καταγωγής.
Η διασπορά της αθάνατης Διακήρυξης υπήρξε άμεση και εντυπωσιακή. Η αντιμετώπισή της άκρως συγκινητική στο σημείο αυτό συνέπεσαν «Εστία» και «Ποντίκι», με επικεφαλής την πάντα ευαίσθητη σε εθνικά θέματα ΕΣΗΕΑ. Εχω μπροστά μου ολόκληρο το κείμενο των σαράντα, κλιμακωμένο σε τέσσερις πολύσειρες παραγράφους πρόκειται για μνημείο γλωσσαμυντορικού οίστρου. Προς απόδειξη αντιγράφω την καταληκτική του παράγραφο:
«Θεωρούμε ανόσια και ανόητη κάθε προσπάθεια να αντικατασταθή (προς Θεού, μη χάσουμε την υποτακτική) η ελληνική γραφή στο λίκνο της, εφ' όσον μάλιστα σε άλλες χώρες ανάλογες απόπειρες μεταβολής του τρόπου γραφής σε μερικές περιπτώσεις πολύ δυσχερέστερης της ελληνικής προσέκρουσαν στην καθολική και οργισμένη αντίδραση των λαών των χωρών αυτών. Οπως και επί Ενετών, όταν αυτοί στα μέρη που κυριαρχούσαν προσπάθησαν να αντικαταστήσουν στα ελληνικά κείμενα τους ελληνικούς χαρακτήρες με λατινικούς, έτσι και τώρα θα αντισταθούμε (ανανταπόδοτο; σύγχυση υποκειμένων;), καλώντας (με περισπωμένη, παρακαλώ, στο πρωτότυπο) όλους τους συνέλληνες ν' αντιδράσουν για την πρόρριζα (sic) εξαφάνιση των ανίερων αυτών σχεδίων». (Τα μαύρα γράμματα ανήκουν στο πρωτότυπο κείμενο).
Για την ιστορική ακρίβεια, καλύτερα να μη γίνει λόγος· μήτε για το περιεχόμενο. Προέχουν όμως το ακαδημαϊκό ήθος και ύφος της αθάνατης Διακήρυξης, που σίγουρα θα τα ζήλευε ο Μιστριώτης. Το ενδιαφέρον είναι ότι η Διακήρυξη υπογράφεται και από αθάνατα μέλη με εγνωσμένα προοδευτικά φρονήματα καλύτερα να μην αναφέρω ονόματα. Οσοι πάντως πίστεψαν ότι μεταπολιτευτικά η Ακαδημία Αθηνών άνοιξε επιτέλους τις πύλες της και σε δημοτικιστές εκπροσώπους της επιστήμης, των γραμμάτων και των τεχνών (μερικοί μάλιστα από τους οποίους στο παρελθόν καταδιώχθηκαν για τον δημοκρατικό δημοτικισμό τους), τώρα θα εκπλαγούν, διαπιστώνοντας απόλυτη ομοψυχία και ομοφωνία συντηρητικών και προοδευτικών αθανάτων.
Ευτυχώς υπήρξαν και κάποιες νηφάλιες αντιδράσεις: άμεση και σαφής από τον Ηλία Κανέλλη, στο καθημερινό «Βήμα» (9 Ιανουαρίου)· έγκαιρη και επίσημη του υπουργού Παιδείας, σε πρόσφατη συνέντευξή του για το «Ευρωπαϊκό έτος γλωσσών, 2001». Ο κ. Ευθυμίου διαβεβαίωσε ότι: «Τα περίφημα Greeklish ανήκουν πια στο παρελθόν και οι έλληνες χρήστες του Διαδικτύου θα μπορούν να χρησιμοποιούν κανονικά τους χαρακτήρες της ελληνικής γλώσσας, οι οποίοι έχουν πλέον αποκωδικοποιηθεί και αναγνωρίζονται διεθνώς».
Ετσι, υποθέτω, πήγε η καρδιά όλων μας στον τόπο της. Φαντάζομαι και των σαράντα αθανάτων, οι οποίοι επί τω ακούσματι ότι λατινοποιείται η ελληνική αλφαβήτα μας, κόντεψαν να πάθουν καρδιακή προσβολή. Προφανώς θυμήθηκαν τις αλήστου μνήμης ημέρες του '63-'64, όταν η Ακαδημία Αθηνών, με ανελέητο πάθος, πυροβολούσε τη μεταρρύθμιση Παπανδρέου-Παπανούτσου· ωσότου, με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, οι ακαδημαϊκοί μας έφαγαν τη γλώσσα τους· και έζησαν αυτοί καλά, και εμείς χειρότερα.
<-----
Αρχική
|
