Η θυσία της Ηλέκτρας Αποστόλου στις 26 Ιούλη 1944

Στους δρόμους της Αθήνας βρίσκεται πεταμένο ένα πτώμα γυναίκας φριχτά παραμορφωμέ­νο και μισοκαμένο. Είναι το σώ­μα της ηρωίδας Ηλέκτρας Απο­στόλου, μιας από τις πιο φωτει­νές μορφές του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης. Την πιάσα­νε τα ελληνόφωνα χιτλερικά καθάρματα, οι σαδιστές της Ει­δικής Ασφάλειας. Την βασάνι­σαν φριχτά μέρες ολόκληρες. Μη μπορώντας να κλονίσουν την αδάμαστη θέληση της την μαστιγώνουν με συρματένιο βούρδουλα, καίνε το κορμί της με πυρωμένα σίδερα, τη βά­ζουν να περπατήσει πάνω σ' αναμένα κάρβουνα και τέλος την κρεμούν από τις μασχάλες και τη βασανίζουν ως την τελευταία της πνοή.

Γνήσια θυγατέρα της αδούλωτης Ελλάδας η Ηλέκτρα, αντιμετωπίζει αλύγιστη τα μαρτύρια χωρίς να βγάλει λέξη από το στόμα της. Στις ερωτήσεις των δημίων της που προσπαθούσαν να την κάνουν να μαρτυρήσει μυστικά του αγώνα απαντά περήφανα και λακωνικά.

       - Πώς σε λένε;

       - Ελληνίδα.

       - Πού κάθεσαι;

       - Στην Ελλάδα.

       - Τι δουλειά κάνεις;

       - Υπηρετώ τον ελληνικό λαό.

 

Ιστορία της Αντίστασης 1941-1945,  τ. 4ος,  σ. 1417.


Η ηρωίδα Ηρώ Κωνσταντοπού­λου

Στις 5 Σεπτέμβρη 1944 εκτελέσθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής η ηρωίδα επο­νίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου.

Είχε γεννηθεί από Σπαρτιά­τες γονείς στις 16 Ιούλη 1927 και ζούσε στην Αθήνα.   Ήταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ όπου είχε ανάπτυξη έντονη εθνικοαπε­λευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε και έγραφε τέσσερις    ξένες γλώσσες και όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό  Μέρλιν τους μαστίγωνε στη  γλώσσα τους.

Για πρώτη φορά την είχαν πιάσει στις 16 Ιούνη 1944. Την άφησαν προσωρινά ελεύθερη ύστερα από κράτηση 25 ημε­ρών, αφού οι γονείς της πλή­ρωσαν 25 λίρες. Αλλά η Ηρώ συνέχισε απτόητη με μεγαλύτε­ρο ενθουσιασμό τη δράση της και τη συνέλαβαν για δεύτερη φορά ύστερα από κατάδοση, στις 31 Ιούλη 1944, στις 2 με­τά τα μεσάνυχτα. Το απόγευμα εκείνης της ημέρας είχε τελειώ­σει τις αποφοιτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου και έκανε ωραία σχέδια για το μέλλον.

Ας σημειωθεί ότι στις συ­στάσεις της μητέρας της, μετά την προσωρινή απόλυση της να σταματήσει για λίγο την πατριωτική δράση της και να προ­σέχει απάντησε: «Μαμά,  ντρο­πή να το λέτε αυτό εσείς μια Σπαρτιάτισσα».

Επί 4 ημερόνυχτα τη βασάνι­ζαν να μαρτυρήσει τους συνερ­γάτες της. Αλλά ούτε τα βασα­νιστήρια, ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέ­δωσαν.

Στις 5 του Σεπτέμβρη 1944 μαζί με άλλους πατριώτες (ανά­μεσα τους, μια κοπέλα 20 χρο­νών και ένα 12χρονο παιδάκι ) οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η εκτέλεσή τους έγινε ανά πεντάδες.

 

Ιστορία  της Αντίστασης  1941-1945,  τ. 4ος,  σ. 1443.